Om het wasteboard van de RatRig CNC vast te zetten hebben we wat beugels nodig. De CNC kan ons alvast helpen om de gaten in de aluminium profielen voor te boren:
Nu kunnen de gaten gemakkelijk op de juiste maat nageboord worden met de kolomboormachine. Wanneer de beugels geplaatst zijn en het wastebord 'definitief' vast ligt, kunnen we de machine verder afregelen.
Vandaag hebben we in Massenhoven afscheid genomen van P2mate.
Alhoewel Peter, door de afstand tot Finland nog niet tot bij ons was geraakt, was hij wel zeer gekend in onze groep.
Voor zij die Peter niet kennen, Paul Walmsley heeft op het op de Linux Kernel mailing list prachtig uitgelegd: Mourning the loss of Peter De Schrijver
We zullen hem nog vaak herinneren wanneer we, zoals in zijn spirit, werken aan vrije open projecten of onze kennis delen met anderen.
Vaarwel.
In gedachten Peter De schrijver
LinkedIn, Mind software, in memoriam Peter De Schrijver
C9 en C14 vervangen en een extra C tussen massa en C14 via een wire-wrap draadje.
Uiteindelijk eens de SoftComfort PLC software voor de Logo PLC's aangeschaft. Volgens de uitleg moet dat ook werken onder Linux. Verrassend genoeg levert Siemens dat nog steeds op een DVD in deze tijd van internet installs en USB sticks. Gelukkig had ik nog een externe DVD-lezer.
De LOGO PLC's die ik heb, zijn van generatie 8 en hebben een netwerk interface voor communicatie en programmatie. Dat scheelt weer een interfacekabel. Het zijn 2de-hands exemplaren en bevatten al een programma en hebben ze ook 'een' IP address. Maar welk?!.
Het IP adres achterhalen is simpel. Even met Wireshark luisteren welke berichten er uitgestuurd worden en ter bevestiging een netwerkscan zodat we weten welk IP-adress we nodig hebben.
Bij installatie blijkt al snel dat het een Java gebasseerde software is. De installatie zelf is wat zoeken, omdat het Linux installatie script niet uitvoerbaar is (mist de exec bit door de mount opties van mijn Linux distributie voor CD/DVD's). Eenmaal de installatie afgerond, blijkt het connecteren naar de LOGO PLC´s zelf ook nog niet te werken. Een forum post weet ons te vertellen dat de SoftComfort software op een zeer specifiek plaats zoekt naar zijn netwerk informatie. Die forum thread levert ook een shell script om alle benodigde informatie te verzamelen en die folder met de nodige informatie te vullen. Zie hieronder!
Link: SoftComfort Network Information
#!/usr/bin/env bash# fix for Siemens LOGO!Soft Comfort## Unexpected Error## An unexpected error occured.# Your data may be inconsistent and subsequent errors may occur.# java.lang.UnsupportedOperationException: adapter type is not supported#NETWORK_DEVICES="$(lshw -c network -businfo 2>/dev/null | tail -n+3 | awk '{print $2}')"# $1 = cmdfunction executeCmd() {local locCmd="$1"echo "Executing: $locCmd"eval "$locCmd"}if [[ -n "$NETWORK_DEVICES" ]]; thenexecuteCmd "sudo mkdir -p /etc/sysconfig/network/"while IFS="" read -r device; doexecuteCmd "sudo touch /etc/sysconfig/network/ifcfg-$device"done <<< "$NETWORK_DEVICES"elseecho "Could not find NETWORK_DEVICE. Connect your ethernet network cable to the Siemens LOGO!"exit 1fi
Modificatie van de 80m ARDF ontvanger:
Eerst controleren of we de te vervangen condensators netjes kunnen verwijderen:
Verwijderen van C14:
Verwijderen van C9:
Nu nieuwe onderdelen bestellen en een volgende keer er weer op solderen...
Niet alles bestaat uit software. Soms moet je zelf aan de slag en je eigen print maken en bestukken. Dat bestukken lijkt erg op een recept volgen, waarna het geheel gebakken wordt in een oven.
Alle materiaal en materieel bij elkaar brengen.
Deze keer gaan we een print met Surface mounted componenten bestukken. Zulke componenten zijn doorgaans kleiner dan de through-hole versies. De microcontroller component was zowieso enkel in SMD uitvoering te verkrijgen. En die heeft daarbij dan ook nog een extra pad waardoor handmatig solderen eigenlijk geen optie was. Daarom is er besloten om alles dan maar in SMD uit te voeren.
We maken het ons wel iets gemakkelijker door meteen ook een stencil te bestellen bij de PCB maker. Dat vereenvoudigt het aanbrengen van soldeerpaste enorm.
Voor alle plaatsen op een print die soldeerpaste moeten krijgen, is er uitsnede uitsnede in de stencil gemaakt. Als we de print correct uitlijnen met de stencil, is het mogelijk om meteen op alle soldeerpadjes de nodige pasta aan te brengen. En met het juiste materieel is het zo eenvoudig als een boterham smeren.
En dat mag je bijna letterlijk nemen. Al raad ik af om de soldeerpaste effectief op een boterham te smeren. Dat zou je gegarandeerd een trip richting hospitaal kosten.
En nu zijn we klaar om de pasta op de print aan te brengen.
Het meest tijdrovende deel is het bestukken zelf. Elke componenten moet op de juiste plaats gezet worden en sommigen zijn toch erg klein. Gelukkig hebben we een microscoop voor die lastig te plaatsen componenten.
Daarmee is het veel eenvoudiger om zowel kleine als grote componenten met precisie te plaatsen.
En als alles goed gaat, eindig je dan met een bestukte print.
Die soldeerpaste houdt de componenten wel op hun plaats, maar zo kunnen we er niet veel mee aanvangen. Net zoals manueel, moeten we de print nog solderen. Dit doen we in een soldeer (reflow) oven. Deze warmt de print op volgens een vooraf ingesteld temperatuursprofiel en koelt ze nadien ook weer af.
Eventueel gevolgd door nog wat manueel solderen.
Alle elektrische aansluitingen van de Rat Rig Stronghold CNC afgewerkt met kabelschoentjes/busjes en aangesloten.
De eerste stapjes, alles lijkt te werken:
Volgende stappen: alles afregelen en de CNC beginnen te gebruiken voor de eerste projectjes.